ไต้หวัน 2016

ทริปส่งท้ายสำหรับปี 2016 กับไต้หวัน 5 วัน 4 คืน … ขอเล่าแบบคร่าวๆละกัน เพราะว่าข้อมูลรีวิวแบบละเอียดๆหาเยอะเลย ต้องออกตัวก่อนว่าจะเขียนชื่อเมืองกับชื่อสถานที่เป็นภาษาอังกฤษนะ เพราะว่าชื่อ(แม่ง)อ่านออกมาแล้วไม่ตรงกับการออกเสียงของชาวไต้หวันนีสเลย เวลาไปถามเค้านี่งงๆกันเป็นแถว ชื่อจีนอ่านจากอังกฤษนี่ยอมเลย

อนุสรณ์สถานเจียงไคเช็ค

เริ่มที่ตั๋วเครื่องบิน เลือกช่วงเวลาที่ไม่ชนกับวันหยุดยาว แล้วก็ไปกลับวันธรรมดาเพราะว่าจะได้หลีกหนีความวุ่นวาย … แต่ก็เจอว่า Nok Scoot ขาไปขึ้นจากดอนเมือง เปิดช่องเช็คอินแค่ไม่กี่ช่อง ใช้เวลาในการเข้าแถวเช็คอินนานมากกก ไฟล์ขาไปออกตีสองกว่าๆ ถึงเจ็ดโมงเช้า เที่ยวต่อได้เลย ขากลับเลือก Tiger Air เพราะเวลาดีหน่อย ออกบ่ายสามกว่าถึงไทยเกือบๆทุ่ม เพิ่มเติมของ Nokscoot เครื่องบินจะเป็นลำใหญ่หน่อย Boeing 777 จะรู้สึกมั่นคงปลอดภัยมากกว่า

 

ถัดมาเป็นที่พัก … ตั้งงบไว้ที่ไม่เกิน 1,000 ต่อคนต่อคืน ก็เหมือนจะทำได้ตามนั้น เราพักกันสามเมือง คือ Taichung, Taipei และ Jiufen ยกเว้นคืนสุดท้ายที่เจ๊เจ้าของที่พักใน Jiufen ให้ดูห้องแบบใหม่แล้วตกลงใจ upgrade ไปจบที่สองห้องรวม 4000 TWD ที่พักใน Taipei รอบนี้ใช้ Airbnb ที่มีเครดิตค้างอยู่พันกว่าบาท ก็เลยถูกลงไปอีก อยู่ตรงสถานี MRT Songjiang Nanjing ใครสนใจลองดูที่นี่ Taipei-Cozy-room-1 MRT 捷運陽光舒適小屋

วิวจากที่พักในไทเป ขออนุญาติเซนเซอร์เพื่อนนิดนึง

ทริปนี้ไปกันแบบเตรียมตัวไม่เยอะมาก ชิลขนาดที่ว่าจะไปไหนบ้างค่อยไปคิดกันเอาที่นู่น หลักๆแต่จองตั๋วเครื่องบินกับโรงแรมไว้ เดินเที่ยวกันแบบงงๆ มีถูกบ้างผิดบ้างก็ฮากันไป การท่องเที่ยวส่วนใหญ่เน้นกินมากกว่า มีที่เด่นๆที่ไปอยู่บ้างเช่น Chiangkaishek memorial hall ที่ดูอลังการงานสร้างสมกับเป็นจีน ที่เหลือก็ไม่ได้ตื่นเต้นไรมากนัก

 

… อ้อ มีที่ Gaomei ที่ไปโดยไม่ได้ตั้งใจ เป็นชายฝั่งติดทะเลที่ลมแรง มีการติดตั้งกังหันผลิตไฟฟ้าด้วย แต่คือลมแรงมากจนรู้สึกได้ว่าถ้ายืนไม่ดีนี่โดนพัดปลิวได้เลย อีกที่ที่ประทับใจคือ ตลาดปลาที่สามารถบริหารจัดการได้ดีจนดู Premium แล้วก็ของสด ถูก อร่อย ถึงแม้ว่าที่กินจะแออัดไปนิด แต่โดยรวมก็ยังประทับใจ

ปลาดิบที่ตลาดปลาคือดีมาก

ของกิน … นี่ถือเป็นจุดเด่นของไต้หวันเลย เดินๆชิลๆ อากาศเย็นๆ กินอะไรไปเรื่อยเปื่อย นอกจากตลาดปลาที่พูดถึงไปด้านบนแล้ว อย่างอื่นที่ลองก็มี

  • อันนี้ชื่ออะไรก็ไม่รู้ อยู่ใน Taichung เดินเข้าไปชี้ๆเอา คนขายพูดอังกฤษไม่ได้ ไม่มีรูป ไม่มีเมนูอังกฤษ ยิ้มกันไปมา ก็ได้มากิน

    อาหารไต้หวัน
  • ชานมไข่มุกในตำนาน เจ้าแรก .. แต่ไม่ใช่สาขาแรก … ซึ่งพบว่ามันเป็นร้านชาที่หรูเลยทีเดียว

    ชานมไข่มุก
  • เต้าหู้เหม็น อันนี้ลองเจ้าที่เหม็นน้อยที่สุดล่ะ กะว่ารสชาติน่าจะไม่เหมือนกลิ่น … แต่สุดท้ายแล้วพอกินไป จากที่เหม็นทางจมูก ก็ไปเหม็นในปากต่อ – -“
  • ชาอู่หลง อันนี้เป็นร้านในตำนานที่ Jiufen …. วิธีชงคือ ชาหนึ่งกำมือเนื่ย ชงได้ห้าน้ำ รอบแรกเริ่มที่ใส่น้ำร้อนแล้วรอ 20 วิ ถึงจะรินเสิร์ฟ รอบถัดไปให้เพิ่มเวลาอีกรอบละ 10 วิ ร้านจะให้ชามาชงได้ทั้งหมด 4 รอบ รวมๆก็ประมาณ 4 * 5 = 20 จอก/คน เฉพาะเวลาชงใช้ไปทั้งหมด ((20 + 30 + 40 + 50 + 60) * 4) = 800 วินาที  .. ก็ตาค้างกันไปคืนนั้น ปล. สุดท้ายชงไม่ครบตามนั้นนะ กินฉี่กินฉี่ จนไม่ไหวละ มื้อนี่คนละ 300 TWD มีขนมเครื่องเคียงให้ 4 อย่าง

    ร้านชาในตำนาน (ตำนานแม่งเริ่มเยอะนะ)
  • ไก่ Hotstar ที่มาเปิดในบ้านเราแล้วไม่ค่อยมีคนกิน … แต่นี่นู้นนี่ต่อแถวกันยาวมากกกก รถชาติก็เหมือนๆกับ Hotstar บ้านเรานะ
  • ผัดใบเฟิร์นรังนก … เป็นผัดผักสั่งในร้านข้างทาง รสชาติอร่อยแปลกๆดี จนมารู้ทีหลังว่า .. มันคือเฟิร์นข้าหลวงที่ขึ้นในบ้านเราเพียบเลย !! ปล. ขอบคุณข้อมูลโดยเสี่ยเบิร์ด
    กุ้งคั่วพริกเกลือ ผัดใบเฟิร์ดรังนก ไข่เจียวกุ้ง แล้วก็ต้มเลือดหมูแบบไต้หวัน ข้าวเปล่าตักเองฟรี อันลิมิต

     

  • ไข่พะโล้อะไรซักอย่าง อันนี้ได้ลองจากโรงแรมคืนสุดท้ายพอดี เสิร์ฟเป็นอาหารเช้า อันนี้คือมีขายใน 7-11 ด้วยนะ … ไม่นับว่ามีคนในทริปพยายามจะซื้ออันที่ยังต้มไม่สุดด้วยนะ จนจนท.ถึงกับต้องเอาป้าย(ที่มีภาษาไทย)มาแปะ ว่าอันนี้แม่งยังไม่สุกนะ กินไม่ได้ ไอเราก็นึกว่ามีสองแบบ แบบพะโล้กับแบบสีขาว .. ฮากันไป

    ไข่ในร้านสะดวกซื้อ .. ถึงกะต้องบอกว่าอันนี้กินไม่ได้นะ !!

 

อื่นๆก็จะเป็นของเดินกินในตลาดล่ะ พวกเนื้อย่าง (แบบใช้ไฟช่วยเผาเหมือนเบิร์นซูชิ) โมจิย่าง ที่ตอนแรกนึกว่ามาชเมลโล่ …. หมูสามชั้นทอด ผลไม้เคลือบน้ำตาล น้ำส้มเช้ง หอยย่าง ปลาหมึกอย่าง เสต๊กหมู ไอติมกับถั่วตัดห่อด้วยแป้งโรตีสายไหม

ไอติม ห่อด้วยแป้งโรตีสายไหม ใส่ถั่วตัด โรยผักชีด้วย .. งงกันไปเลยทีเดียว
ตรวจร่างกายกันไปแล้ว ก็จัดหมูสามชั้นสิครับ
โมจิย่าง ที่ตอนแรกนึกว่ามาชเมลโล

สุดท้ายก็ได้กินไข่ต้มนั่น

สิ่งอื่นๆ ที่ชอบในไต้หวันคงเป็นเรื่องอากาศเย็น กับความเป็นระเบียบเรียบร้อย เหมือนกับเอาจีนมาอัพเกรดด้วยญี่ปุ่นกับเกาหลี … เลยไม่แปลกใจว่าทำไมเค้าอยากแยกประเทศ เพราะโดยภาพรวมแล้วคุณภาพประชากรและสภาพสังคมน่าจะนำจีนไปไกลพอสมควรแล้ว ระบบขนส่งดีเยี่ยม รถไฟใต้ดินเชื่อมกันอย่างสนิท (ต่างกับบ้านเราอย่างสิ้นเชิง) มีห้องน้ำสาธารณะในระบบรถไฟใต้ดินทั่วไป ระบบบัตรเงินสด (easycard) ใช้ได้ทุกที่ตั้งแต่รถใต้ดิน แท็กซี่ รวมถึงร้านสะดวกซื้อ ค่ารถเมล์ถูกมาก นั่งสิบกว่าป้ายราคา 8 TWD เอง จะติดก็คงเป็นที่คนยังไม่ค่อยพูดอังกฤษมากนัก

ที่เหลือเป็นภาพอื่นๆจิปาถะ

หินรูปเห็ดที่จิ่วเฟิ่น นั่งรถบัสออกไปจากไทเปประมาณชม.ครึ่ง
ตลาด Ximending
วัด Longshan
Gaomei ที่ซึ่งลมแรงมากกก จนเดินไปตามทางนั่นได้ไม่ถึงครึ่ง เจ้าหน้าที่ไล่กลับ
สวนดอกไม้ .. มุมสวยๆถ่ายมาแบบมีคนเลยไม่ได้ลง 555+
ปั๊มน้ำมันไต้หวัน มีน้ำมันออคเทน 98 ด้วย โหดดี
ของฝากที่ยังไม่ใช่เจ้าในตำนาน … เค้กสับปะรด

ปิดท้ายด้วยวิดีโอ … ทริปหน้าจะไปไหน แล้วจะมาเล่าใหม่นะฮาฟ

 

Scroll to top