Different

 
😛 ได้เขียนหลายวันเลย วันนี้อารมณ์อยากเขียนอะไรก็ไม่รู้ เลยมาอัพสเปซหน่อยดีกว่า หลังจากพึ่งกลับจากไปส่งพี่ที่สนามบินใหม่มา
 
เพิ่งจะเคยเข้าไปที่อาคารผู้โดยสารครั้งแรก แต่รู้สึกว่าจะไม่ใหญ่อย่างที่คิดแฮะ การที่มันรวมเอาอาคารต่างประเทศกับภายในประเทศไว้ที่เดียวกัน
 
กลับทำให้รู้สึกว่าน่าจะสร้างให้ใหญ่กว่านี้อีกเยอะ แต่จิงๆแล้วส่วนที่ใหญ่ขึ้นมากๆ คงเป็นส่วน Gate ที่จะไปขึ้นเครื่องมากกว่าดูจากแผนที่แล้ว ก็เยอะอยู่
 
แต่ส่วน Check-in ไม่ได้ใหญ่ขึ้นซักเท่าไหร่เลย… อีกอย่าง เรื่องห้องน้ำนี่สมคำล่ำลือจิงๆ เล็กมากแถมดูแล้วไม่ค่อยสมกับสนามบินดีๆเลย
 
 ห้องน้ำโรงหนังบางทียังดูดีกว่าอีก 😛
 

 
พอแระเรื่องสนามบิน มาเรื่องนี้บ้างดีกว่า วันนั้นไปเดินพันทิพย์ ก็ได้เจอเรื่องอะไรแปลกๆดี เรื่องแรกคือตอนเดินออกมาจากพันทิพย์
 
มีป้าคนนึงแกเข้ามาถามว่าฟังภาษาอิสานได้มั้ย เราก็บอกว่าฟังไม่ค่อยได้ ป้าแกก็ถามทางไปบางกอกน้อยหรืออะไรซักอย่างนี่แหล่ะ
 
ไอเราก็ไม่รู้ว่าจากตรงนั้นจะไปยังไง ก็บอกไปว่าไม่รู้ถามไปถามมาสุดท้ายมาลงที่คำว่า พอมีเศษตังให้ป้าบ้างมั้ย… ไอเราน่ะ ตังก็พอมีอยู่บ้าง
 
แต่ยังไม่ทันคิดก็บอกว่าไม่มีแล้วเดินออกมาเลย แล้วหันกลับไปดูป้าแกก็เดินกับเด็กผู้ชายอีกคน …. ตอนเดินก็คิดๆแล้วก็รู้สึกผิด ว่าทำไมไม่ให้เค้า
 
แต่อีกใจนึงก็รู้สึกว่าไม่อยากตกเป็นเหยื่อของการหลอกลวงคนโดยเอาความสงสารของคนอื่นเป็นเครื่องมือ สุดท้ายแล้วเราก็ไม่รู้หรอกว่าป้าคนนั้นไม่มีตังกลับบ้านจิงๆ
 
หรือว่าเดินขอเงินคนอื่นไปเรื่อยๆ  …
 

 
 
ตอนขากลับก็มีเรื่องให้สดุดอีกเรื่องนึง ก็คือ ซื้อตั๋วรถไฟฟ้าแล้วก็ขึ้นไปรอรถอยู่บนชานชลา ตอนเดินขึ้นไปก็เห็นมีผู้ชาย-หญิง สองสามคนยืนอยู่
 
เราก็ไม่ได้สนใจ แต่ดูๆเหมือนเค้างอนกันอยู่ (นี่ขนาดไม่สนใจนะเนี่ย เดี๋ยวๆ อย่าเข้าใจผิด ต้องอ่านให้จบก่อนแล้วจะรู้ว่าทำไมถึงเดาว่าเค้างอนกันอยู่)
 
เราก็เดินมารอรถตรงริมขอบ ยืนๆอยู่ก็เห็ผู้ชายคนนั้นลุกนั่งสักสิบครัง เสร็จแล้วคราวนี้ก็ลงไปวิดพื้น ใช่แล้ว คุณอ่านไม่ผิด วิดพื้น พร้อมกับนับด้วย
 
 ไอเราก็ไม่กล้าจะฮามาก แต่ก็อะนะมองๆไปมันก็น่ารักดี ผู้ชายคนนึงกำลังวิดพื้นต่อหน้าผู้คนมากมายบนสถานีรถไฟฟ้าเพื่อขอคืนดี ทำไปได้…
 
เหอะๆ แต่รู้สึกว่าแฟนเค้าก็ไม่หายมั้ง … เอิ้กๆ
 
 


 
ปล.หวังว่าเพื่อนทุกคนคงสบายดีนะ ใครเป็นไงก็ส่งข่าวคราวกันบ้างนะ 😛

How to Connect GPRS via Bluetooth

 
บังเอิญว่า ได้ออกเดินทางไปต่างจังหวัดอีกครั้ง  แต่คราวนี้ได้พกเจ้า Notebook ไปด้วย อยู่ๆก็ครึ้มอกครึ้มใจอยากลองเล่นเน็ตผ่าน GPRS ดู
 
จำได้ว่าเคยจดวิธีเอาไว้ในเครื่อง และมันก็ใช้ได้ผล ก็เลยอยากตีพิมพ์(ฟังดูดีมะ) เอาไว้เผื่อใครจะสนใจ เอาไว้ใช้ยามฉุกเฉิน ขอเพียงมี Notebook ซักเครื่อง
 
มือถือคู่ใจ และ Bluetooth เท่านั้นก็พอเพียง
 
เริ่มแรกก็ให้เสียบ bluetooth ในกรณีที่เป็น USB นะ ถ้าเครื่องไหน build-in ก็สบายใจ ลง driver ให้เรียบร้อย
 
เสร็จแล้วก็ไปที่ Network Connection เเล้วเลือก Create New connection 
 
เลือก Connect to the Internet >> Next
 
เลือก Set up my Connection manually >> Next
 
เลือก Connect using a dial-up modem >> Next
 
หน้าต่อมาให้เลือก Standard Modem Over Bluetooth Link >> Next
 
ต่อมาก็ใส่ชื่อตามใจชอบ และ Phone number ให้ใส่ *99***1# สำหรับ AIS นะ ถ้าเป็นเจ้าอื่นให้ตรวจสอบอีกที
 
ส่วน username กะ password ไม่ต้องใส่
 
เปิด bluetooth ที่มือถือ เพียงเท่านี้ก็สามารถเชื่อมต่อได้ทุกที่ที่ต้องการ 😛 On the Fly จิงๆ อิอิ
 
  >  
 
 

A little free time

 
เสร็จสิ้นไปเรียบร้อยแล้ว สำหรับเทอมหนึ่ง หลังจากส่งงาน internet programming และสอบข้อเขียนของตลาดหลักทรัพย์เสร็จ  
 
หลังจากนี้ก็เหลืออีกเพียงเทอมเดียวเท่านั้น เราก็จะต้องออกไปเผชิญโลกกว้างจิงๆแล้วสิ วันเวลาชั่งผ่านไปรวดเร็วจิงๆ
 
 
 
สองสามอาทิตย์ที่ผ่านมาถึงแม้จะทำงานไม่เสร็จโดยสมบูรณ์แต่ก็ได้ทำตัวพักผ่อน ทำงานแบบสบายๆมาพักนึงแล้ว ทำงานไปด้วยว่างๆ
 
ก็ดูดาบมังกรหยกไปพลาง อิอิ จนบัดนี้ก็ดูจบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และหลังจากส่งงานเสร็จ วันสอบข้อเขียนเพื่อเข้าทำงานที่ตลาดหลักทรัพย์
 
สอบเสร็จก็ได้มีโอกาสไปเดินงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติครั้งที่เท่าไหร่จำไม่ได้ ก็เดินๆดูไปก็ได้หนังสือติดมือมาเล่มนึง มันก็คือ Eragon
 
เป็นนิยายไตรภาคสไตล์เดียวกับ Lords of the ring และก็มีกลิ่นอายของ แฮรี่พอตเตอร์ปนเล็กน้อย มีเนื้อหาเกี่ยวกับตำนานของคนขี่มังกร 
 
ที่ต้องผจญภัย เอาชีวิตรอด และปกป้องเหล่ามนุษย์ที่กำลังถูกอำนวจมืดเข้าครอบงำ อ่านไปเล็กน้อยแล้วชวนติดตามอย่างยิ่ง
 
แต่เป็นที่น่าเสียดายที่สามารถอ่านได้เพียงสามวัน มันก็จบเล่มเสียแล้ว เลยเอาปกมาให้ได้ดูกัน แต่อันนี้เป็นปกฉบับภาษาอังกฤษ ซึ่งจิงๆก็แทบเหมือนกัน
 
ทุกประการ เกิดใครสนใจอยากอ่านก็บอกได้นะ เดี๋ยวเอาไปให้ยืม 😛 อืม แล้วเรื่องนี้ก็กำลังภูกสร้างเป็นภาพยนต์อยู่ด้วย รู้สึกว่ากำหนดการเข้าฉาย
 
ก็อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเท่าไหร่แล้ว ใครสนใจรายละเอียดหรืออยากดู Trailer ก็เข้าไปดูได้ที่
 

http://www.eragonmovie.com/

 
 
 
ปล. หวังว่าทุกคนคงสบายดีนะ 😛
 
 

Finish Phase 1

ผ่านไปแล้วครับ สำหรับ
 
โปรเจคเทอม 1 ส่งเอกสาร ส่ง Presentation แล้วปิดท้ายด้วยการนำเสนอต่อหน้าคณะอาจารย์ที่ภาค รวมทั้ง Defence คำถามอาจารย์
 
 
งาน Implement Paper ในวิชา Image Processing ส่งโปรแกรม พร้อมนำเสนอ
 
 
การบ้านคอมสีเขียว สร้างระบบที่มีความปลอดภัยในการใช้งานบนอินเตอร์เน็ต ทำเอกสาร สร้างระบบ พร้อมนำเสนอ..
 
 
หลังจากส่งคอมสีเขียวผ่านไป ก็ได้ไปกินข้าวข้างนอกกะแม่ครั้งแรกในรอบสองเดือนเลย … ไม่ได้เอารถกลับบ้านด้วย
 
 
พี่มารับแล้วเลยไปกิน Oishi สาขาตรงใกล้ๆรัชโยธินเลย Review มาให้ดูเล็กน้อยว่ากินไรไปบ้าง แต่บางอย่างก็ไม่ได้ถ่าย เนื่องจากวางปุ๊ปก็ซัดเลย เลยไม่ได้ถ่าย
 
 
วันต่อมาก็กลับลาดกระบัง ด้วยรถไฟเที่ยวพิเศษ รังสิต – สุวรรณภูมิ ราคา 50 บาทตลอดสาย ซึ่งทั้งหมดมี 10 รอบ ไปกลับ
 
 
คนยังไม่ค่อยมีเรย ทั้งขบวนมีไม่น่าถึง 20 คน สบายเลย เลยถ้ายรูปมาด้วยเล็กน้อย 😛
 
 
งานต่อไปเหลือแต่ สอบปลายภาค 5 วิชา และการบ้านวิชา Internet Programming ก็เป็นอันว่าจบเทอมแรกไปได้
 
 
….. สู้เว้ย
 

ว่าด้วยเรื่องสมัครงาน

… ว่าด้วยเรื่องของการสมัครงาน
 
เรื่องมีอยู่ว่า คืนหนึ่งของเช้าวันที่ 15 กันยา เวลาตีสามเศษๆ ขณะนั่งปั่น Document โปรเจคอยู่
 
อยู่ๆ ที่มุมล่างขวาของเครื่องก็มีรูปซองจดหมายขึ้น .. อ๊ะ มีเมลใหม่มา ใครส่งมาวะ อ่านๆๆๆ
 
พอเปิดขึ้นมาปั๊บ ก็เห็นหัวข้อว่า"เราต้องการคุณมาร่วมงาน" … เฮ้ย จิงอ่ะ ดีใจๆ นี่เค้าส่งเมลมาให้เราสมัครถึงที่เรยหรอเนี่ย
 
พออ่านเนื้อหาเมลก็ปนประมาณว่าถ้าคุณมีความรู้ทางด้าน Network เราต้องการคุณมาร่วมงาน ถ้าต้องการข้อมูลให้ติดต่อกลับที่ ….
 
เราก็ได้เมลตอบกลับไป ว่าอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติม …. จากนั้น วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณ สิบโมงเศษๆ
 
อ๊ะ มีเมลมาอีกแล้ว ก็เข้าไปอ่าน… เอ จากคนเมื่อวานนี่หว่า 
 
ตอบกลับมาว่า คุณลืมให้เบอร์ติดต่อกลับ…เฮ้ย ตูขอข้อมูลเพิ่มเติม ไมไม่เมลมาวะขอเบอร์ติดต่อกลับอีกตังหาก มันแปลกๆนะเนี่ย
 
เอ แล้วอีกอย่างไมมันไม่เห็นมีชื่อบ.ไรบอกเลย ตำแหน่งก็ไม่มี มันดูไงๆอยู่นะเนี่ย
 
และด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก็เริ่มด้วยวิธีพื้นฐานครับ เอาชื่อกะเบอร์โทรที่เค้าให้ไว้เข้า Google เลย
 
ปรากฏว่า … เฮ้ย มี 1 Result อืมๆ ต้องดูๆๆ
 
และพอเข้าไปดู … ชื่อ และเบอร์โทรเดียวกันเด๊ะ… แต่ข้อมูลมัน .. มัน … มัน …. จ๊ากๆๆๆๆ
 
มันเป็นข้อมูลการประกาศขายสารสกัดจากกวาวเครือใช้เพิ่มขนาดของไอนั่นของท่านชาย…
 
เวรกรำ เซ็งเป็ด ไรวะเนี่ย ทำงี้ได้ไง มันไปเอาเมลกรูมาจากไหน เมลถาบันด้วย ทำเอาดีใจ … หึหึ ดีนะที่ยังไม่ได้เมลเบอร์โทรกลับไป ไม่งั้นมีซวยแน่
 
ปล.เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า … อินเตอร์เน็ตเชื่อไม่ได้จิงๆ..แสด
 
ปล2. รูปที่เพิ่ง up ล่าสุดเป็นรูปที่ไป Meeting ส่งแพร ที่สยาม แต่ space มัน resized รูปได้ห่วยแตกเป็นบ้าเลลย ใครต้องการต้นฉบับหลังไมค์มาละกัน 😛
 
Scroll to top